Kandungan

• Langkah-langkah
• Petua

Semasa belajar bahasa baru, adalah biasa untuk bermula dengan angka. Dalam bahasa Jepun, terdapat dua sistem nombor yang berbeza untuk dipelajari: orang Jepun, juga dikenali sebagai wago, dan orang Sino-Jepun. Yang pertama hanya bergantung pada angka dari satu hingga sepuluh, sementara yang kedua lebih kompleks dan juga memerlukan penggunaan "pembilang" tertentu dalam beberapa kes. Adakah anda ingin tahu? Jangan terlepas artikel ini!

Langkah-langkah

Kaedah 1 dari 3: Mengira Sepuluh pada Sistem Jepun (wago)

1. 

   Ketahui bila menggunakan nombor dari sistem itu. Ini jauh lebih sederhana daripada orang Cina-Jepun dan hanya mempunyai angka dari satu hingga sepuluh. Mereka dianggap universal, tetapi tidak dapat digunakan untuk menghitung wang, waktu atau orang.
   • Tidak ada kaunter dalam sistem angka Jepun, yang sangat memudahkan penggunaan harian, untuk memesan kopi sederhana atau tiga sushi, misalnya.

2. 

   
   
   Mulakan dengan nombor satu hingga lima. Dengan bantuan kad kecil atau kaedah yang serupa, pelajari lima nombor pertama sistem Jepun. Sekiranya anda dapat membaca hiragana, anda sudah dapat memperoleh idea tentang pengucapan kata-kata.
   • Satu (1) ialah ひ と つ (hitotsu, pengucapan "ri-to-tsu").
   • Dua (2) ialah ふ た つ (futatsu, pengucapan "fu-tá-tsu").
   • Tiga (3) ialah み っ つ (mittsu, pengucapan "mi-tsu", dengan jeda antara suku kata).
   • Empat (4) ialah よ っ つ (yottsu, pengucapan "iô-tsu").
   • Lima (5) ialah い つ つ (itutsu, pengucapan "its-tsu").

   Petua: Tidak ada sifar yang sepadan (0) dalam sistem Jepun. Sekiranya anda mesti menggunakan nombor ini, anda perlu mendapatkan simbol sistem Sino-Jepun.

   
   

3. 

   Ketahui nombor dari enam hingga sepuluh. Setelah menghias lima yang pertama, pelajari yang lain menggunakan teknik belajar yang sama. Setelah selesai, anda akan tahu cara mengira dari satu hingga sepuluh dalam gaya Wago.
   • Enam (6) ialah む っ つ (muttsu, pengucapan "mu-tsu").
   • Tujuh (7) ialah な な つ (nanatsu, pengucapan "na-ná-tsu").
   • Lapan (8) ialah や っ つ (yattsu, pengucapan "iá-tsu").
   • Sembilan (9) ialah こ こ の つ (kokonotsu).
   • Dis (10) ialah と う (Saya, dari pengucapan tôo).

   Petua: Anda mungkin menyedari bahawa selain dari sepuluh, semua nombor berakhir dengan "tsu" (つ). Pada masa membaca, anda dapat mengetahui sistem nombor mana yang digunakan berdasarkan itu.

   
   

Kaedah 2 dari 3: Menggunakan Angka Sino-Jepun

1. 

   Catat simbol dan perkataan untuk nombor dari satu hingga lima. Sistem Sino-Jepun menggunakan watak yang berbeza daripada kanji untuk setiap nombor, yang mempunyai sebutan yang berbeza dari karakter Jepun. Untuk menghafalnya dengan lebih mudah, gunakan kad atau sesuatu seperti itu.
   • Satu (1) ialah 一 (ichi, pengucapan "i-tchi").
   • Dua (2) ialah 二 (ni).
   • Tiga (3) ialah 三 (san).
   • Empat (4) ialah 四 (shi). Karena kata ini memiliki pengucapan yang sangat mirip dengan "kematian" dalam bahasa Jepang, ada bentuk alternatif, yaitu yon. Ia banyak digunakan, terutama untuk merujuk kepada orang.
   • Lima (5) ialah 五 (pergi, pengucapan "gô").

2. 

   Ketahui nombor dan watak dari enam hingga sepuluh. Setelah menghafal semua kanji dan pengucapan dari satu hingga lima, kami terus maju. Untuk mengetahui nombor seterusnya, gunakan teknik yang sama, untuk menghitung hingga sepuluh tanpa gagap.
   • Enam (6) ialah 六 (roku).
   • Tujuh (7) ialah 七 (shichi, pengucapan "chi-tchi"). Kerana ia juga bermula dengan shi, bunyinya sama dengan nombor empat, jadi lebih suka sebutan alternatif, nana.
   • Lapan (8) ialah 八 (hachi, pengucapan ra-tchi ").
   • Sembilan (9) ialah 九 (kyuu, pengucapan "kiuu").
   • Dis (10) ialah 十 (juu, diucapkan "djuu").

   Petua: Anda juga boleh menggunakan kanji dengan sistem Jepun. Untuk melakukan ini, cukup tambahkan "tsu" (つ) selepas kanji. Contohnya, nombor satu ialah 一 つ, baca hitotsu, dan tidak ichi.

3. 

   Untuk membentuk nombor yang lebih besar, campurkan simbol. Setelah belajar mengira hingga sepuluh, agak mudah menggunakan nombor lain. Tidak seperti bahasa Portugis dan bahasa Latin yang lain, anda tidak perlu belajar perkataan baru. Bagi orang Jepun, pecahkan nombor menjadi beberapa bahagian, menggabungkan simbol masing-masing untuk menghitung hingga 99 tanpa memerlukan lagi watak.
   • Contohnya, 31 ialah 三十 一: tiga sepuluh dan satu. Sebutan adalah san juu ichi. 54 ialah 五十 四: lima sepuluh dan empat dan kata ganti pergi juu shi.

4. 

   Tambah 目 (saya, diucapkan "mê") untuk mengubah nombor kardinal menjadi ordinal. Sekiranya anda ingin mengatakan "pertama", "kedua" atau seterusnya, letakkan angka 目 setelah nombor, baca semuanya bersama-sama.
   • Contohnya, 一 目 bermaksud "pertama" dan pengucapannya adalah ichi saya
   • Perkara yang sama harus dilakukan dengan bilangan yang lebih besar. Contohnya, 三十 一 目 bermaksud 31. Tetapi dalam kebanyakan kes, itu bermaksud 31 sesuatu, seperti hari ke-31 atau ulang tahun ke-31. Untuk mengatakan ini, anda memerlukan watak tambahan, yang dikenali sebagai kaunter, yang sesuai untuk perkara yang anda harapkan.

Kaedah 3 dari 3: Mempelajari Pembilang Asas

1. 

   Untuk mengira orang, gunakan hanya 人 (nin). Walaupun yang lain dapat digunakan dalam konteks yang berbeza, hanya ini yang dapat digunakan untuk orang lain. Semasa mengira mereka, tambahkan watak itu ke nombor tersebut.
   • 九 人 (kyuu nin, diucapkan "kiú nin"), misalnya, bermaksud "sembilan orang".
   • Dua kaunter pertama tidak teratur. Sekiranya anda bercakap tentang seseorang, 一 人, itu harus dikatakanhitori (pengucapan "ri-to-ri"). Ideanya adalah untuk membincangkan dua, 二 人? Kemudian katakan futari (pengucapan "fu-ta-ri"). Untuk yang berikut, tambah sahaja nin kepada perkataan atau nombor.

2. 

   Gunakan kaunter つ (tsu) untuk sebarang objek tiga dimensi. Walaupun orang Jepun mempunyai beratus-ratus pembilang khusus, ia dapat digunakan dengan hampir semua objek, bukan hanya tiga dimensi. Ia juga berfungsi dengan benda-benda dengan bentuk abstrak, seperti bayang-bayang dan gelombang suara.
   • Untuk nombor dari satu hingga sepuluh, つ digunakan dengan sistem nombor Jepun dan bukan dengan bahasa Sino-Jepun.
   • Walaupun pembilang ini dapat digunakan dengan objek tiga dimensi, ia juga dapat digunakan dengan benda-benda abstrak, seperti idea, pemikiran dan pendapat.

   Petua: Gunakan kaunter tsu setiap kali anda membuat pesanan, dari secawan kopi hingga tiket konsert.

3. 

   Gunakan 個 (ko, diucapkan "cô") untuk mengira benda kecil dan mati. Kaunter ini hampir sama komprehensif dengan tsu dan kedua-duanya merangkumi lebih kurang penggunaan yang sama. THE konamun, ia sedikit lebih terhad.
   • Ia boleh digunakan, misalnya, untuk membincangkan perbezaan usia antara orang, tetapi bukan usia seseorang.
   • Biasanya, jika anda menggunakan sahaja ko atau tsu sebagai akauntan, orang akan memahami maksud anda.

4. 

   Tambahkan kanji 目 (saya, diucapkan "mê") setelah penghitung untuk menunjukkan pesanan. Semasa menggunakan nombor atau pembilang, anda hanya menyatakan kuantiti. Tetapi jika anda meletakkan angka 目 setelahnya, ia seperti menggunakan nombor ordinal.
   • Contohnya, 一 回 bermaksud "sekali". Tetapi, dengan menambah 目, kita mendapat 一 回 目, yang bermaksud "pertama kali".
   • Begitu juga, 四人 bermaksud "empat orang". Sekiranya anda menambah 目, anda akan mendapat "orang keempat" (四人 目).

Petua

• Oleh kerana angka "一" dapat dengan mudah diubah menjadi angka lain, ketika menggunakan wang atau dokumen, Kanji yang lebih kompleks digunakan.
• Angka Arab sering digunakan dalam teks mendatar, sementara aksara Kanji digunakan dalam huruf menegak.
• Sekiranya anda menganggap idea akauntan agak sukar, ingat bahawa semua bahasa mempunyai keistimewaannya ketika hendak menghitung. Ini akan menjadi konsep yang serupa dengan mengatakan lima jatuh air bukan hanya lima perairan.